‘উন্নতিৰ স্বপ্ন নাথাকিলে বাহিৰা শক্তিৰে কোনো ডাঙৰ হ’ব নোৱাৰে’

কথাশিল্পী হোমেন বৰগোহাঞি–গণশিল্পী সূর্য দাসক শ্বহীদ কৰম সিংহ জনমভূমি বঁটা প্রদান

নিয়মীয়া বাৰ্তা,৯ ফেব্ৰুৱাৰীঃ নগাঁৱৰ মহাপুৰুষ শ্রীমন্ত শংকৰদেৱ বিশ্ববিদ্যালয়ত শনিবাৰে আয়োজিত এক গাম্ভীর্যপূর্ণ অনুষ্ঠানত প্রসিদ্ধ সাহিত্যিক–সাংবাদিক হোমেন বৰগোহাঞি আৰু গণশিল্পী সূর্য দাসক শ্বহীদ কৰম সিংহ জনমভূমি বঁটা প্রদান কৰা হয় ৷ বঁটা গ্রহণ কৰি বিশিষ্ট কথাশিল্পী, অসম সাহিত্য সভাৰ প্রাক্তন সভাপতি হোমেন বৰগোহাঞিয়ে ভাষণৰ আৰম্ভণিতে কয়– যিজন শ্বহীদৰ নামত এই বঁটা প্রদান কৰা হৈছে, তেওঁৰ পৱিত্র স্মৃতিত শ্রদ্ধাঞ্জলি নিবেদন কৰিছোঁ ৷ নগাঁৱৰ বৰকলা গাঁৱৰ যিসকল লোকে জাতিৰ কাৰণে প্রাণ আহুতি দিছে, তেওঁলোককো শ্রদ্ধা সহকাৰে স্মৰণ কৰিছোঁ ৷ প্রথিতযশা সাহিত্যিক বৰগোহাঞিয়ে অসমীয়া শিখসকলৰ গুণ–গৰিমাৰ প্রসংগ উল্লেখ কৰি কয়– অকল বৰকলা গাঁৱতেই নহয়, যিখিনি অসমীয়া শিখ মানুহ আছে, তেওঁলোক অসমলৈ আহি অসমীয়া হোৱা আজি দুশ বছৰমানেই হ’ল ৷ অসমীয়া শিখ –এই শব্দটো মনত পৰা দিনৰ পৰাই শুনি আহিছোঁ ৷ অসমৰ বিচিত্র জাতি–উপজাতিয়ে মিলি বৃহৎ অসমীয়া জাতি গঢ়ি তুলিছে ৷ তেওঁলোকৰ ভিতৰৰ অসমীয়া শিখ সম্প্রদায় কেৱল অন্যতম নহয়, তেওঁলোক নিজৰ মৌলিক বৈশিষ্ট্যৰে বেলেগ ধৰণে উজলি আছে ৷ কবিসকল এটা জাতিৰ বা এখন সমাজৰ আটাইতকৈ মহৎ আৱেগৰ প্রতীক বুলি মন্তব্য কৰি বৰগোহাঞিয়ে অসমীয়া শিখসকলৰ পৰাক্রম আৰু দেশভক্তিৰ ওপৰত তাহানিৰে কবি শৈলধৰ ৰাজখোৱাই লিখা এটা কবিতাৰ কেইটামান পংক্তি আওৰায় ৷ বিশিষ্ট কবি–সাহিত্যিক নন্দ সিং বৰকলাই নিজৰ গাঁওখনৰ বিকাশৰ এক সপোন বুকুত লৈ ঘূৰি ফুৰাৰ কথা উল্লেখ কৰি হোমেন বৰগোহাঞিয়ে কয়– মানুহৰ সভ্যতা–সংস্কৃতি আগবাঢ়িবৰ বাবে দুটা পন্থা আছে ৷ এটা হ’ল সহযোগিতা আৰু আনটো হ’ল প্রতিযোগিতা ৷ প্রতিভাৰ বিকাশৰ কাৰণে সমাজ বা ৰাষ্ট্রই, লগৰীয়া বা আন মানুহে সহযোগিতা আগবঢ়াব লাগিব ৷ কেৱল সহযোগিতাৰে কোনো ব্যক্তি, সমাজে উন্নতি কৰাৰ উদাহৰণ নাই ৷ তাৰ লগে লগে লাগিব নিজৰ ব্যক্তিত্ব ৷ ব্যক্তিজনৰ নিজৰ প্রতিভা বিকাশৰ বাবে লাগিব আকাংক্ষা ৷ অসমৰ চাৰে তিনি কোটি মানুহৰ ভিতৰত অসমত বোধহয় সাত–আঠ হাজাৰ অসমীয়া শিখ আছে ৷ বর্তমান দহ হাজাৰ হৈছেগৈ ৷ এইটো এটা অতি ক্ষুদ্র জনগোষ্ঠী ৷ সংখ্যাৰে ক্ষুদ্র হ’লেই যে এটা সম্প্রদায় ক্ষুদ্র হ’ব, তাৰ কোনো অর্থ নাই ৷

ইহুদীসকলৰ প্রসংগ উল্লেখ কৰি বৰগোহাঞিয়ে কয়– দুহাজাৰ বছৰ ধৰি ইহুদীসকল সমগ্র পৃথিৱীত ছেদেলি–ভেদেলি হৈ ঘূৰি ফুৰি অৱশেষত ১৯৪৮ চনত নিজৰ এখন ৰাষ্ট্র পালে৷ সেয়া হ’ল ইজৰাইল৷ মই পোৱা হিচাপ মতে আগতে ইহুদী আছিল ষাঠী লাখ, এতিয়া আশী লাখমান হ’ব ৷ ইজৰাইলক চাৰিওফালে চক্রবেহুৰ দৰে ত্রিশ কোটি আৰব মানুহে আগুৰি আছে ৷ এতিয়া আৰব মানুহৰ সংখ্যা চল্লিশ কোটি হ’ব৷ এতিয়া চল্লিশ কোটি মানুহৰ বিৰুদ্ধে আশী লাখ ইজৰাইলী মানুহে যুঁজ দি সকলো ঠাইতে টিকি থকাই নহয়, শীর্ষস্থানীয় শক্তি ৰূপে পৰিগণিত হৈছে ৷ ইজৰাইল ৰাষ্ট্র গঠনৰ আৰম্ভ হোৱাৰ আগতেও সমগ্র পৃথিৱীৰ সভ্যতাক নেতৃত্ব দিছিল এই ইজৰাইলীসকলে৷ যিটো সমাজৰ পৰা এলবার্ট আইনষ্টাইনৰ দৰে মনীষী ওলাই আহিছিল, যিকেইজনে আধুনিক বিশ্বক গভীৰতমভাৱে প্রভাৱ বিস্তাৰ কৰিছিল ৷ ইহুদীসকলৰ প্রতিভাৰ সন্দেহ নাই বুলি উল্লেখ কৰি তেওঁ লগতে কয় – দুশ বছৰ ধৰি ইহুদীসকলে বুকুৰ মাজত এটা সপোন লৈ ঘূৰি ফুৰিছিল ৷ সেই সপোনক দিঠকত পৰিণত কৰিবলৈ যিটো বজ্রকঠোৰ সংকল্প লাগে, সেই সংকল্প তেওঁলোকে বুকুত লৈ ফুৰিছিল ৷ সেইভাৱেই মাত্র আশী লাখ ইহুদীয়ে চল্লিশ কোটি আৰব মানুহৰ বিৰুদ্ধে যুঁজ দি সগৌৰৱে টিকি থাকিব পাৰিছে ৷ আজি প্রায় দুশ বছৰ আগতে পাঁচশ শিখ অসমলৈ আহিছিল ৷ সেয়া এতিয়া বাঢ়ি বাঢ়ি গৈ দহ হাজাৰমান হৈছেগৈ ৷ পঞ্জাবৰ শিখসকলৰ যিটো বীর্য, চৰিত্র শক্তি, সেইটো তেওঁলোকে বহন কৰিছে ৷ তাৰ লগতে যোগ হৈছে অসমৰ সুষমা, কোমলতা ৷ এই জনগোষ্ঠীটোক উন্নত কৰিবলৈ, আধুনিক জগতৰ উপযোগী কৰি তুলিবলৈ বৃহত্তৰ অসমীয়া সমাজখনে সহযোগিতা কৰিব লাগিব ৷ কোনোৱে সহায় কৰিলে কেনেকৈ আদায় কৰিব লাগিব, সেইটো তেওঁলোকে জানিব লাগিব ৷ মই এইটো কথা ক’ব বিচাৰোঁ যে একমাত্র উন্নতিৰ স্বপ্ন যদি নিজৰ ভিতৰত নাথাকে, সাধনা নাথাকে, তেন্তে কেৱল বাহিৰা শক্তিৰে পৃথিৱীত কোনো ডাঙৰ হ’ব নোৱাৰে ৷ অসমীয়া শিখসকলক প্রতিযোগিতাৰ মনোভাবেৰে আৰু উন্নতিৰ সংকল্পৰে আগবাঢ়ি আহিবলৈ আহ্বান জনাই তেওঁ কয়– সাম্প্রতিক সময়ত শিখ সম্প্রদায়ৰ নৱপ্রজন্মৰ মাজত নিজৰ পৰিচয় আৰু সাজপাৰৰ প্রতি গুৰুত্ব কমি আহিছে৷ কিন্তু কানাডাৰ লগতে বিশ্বৰ ভিন্ন প্রান্তত থকা শিখসকলে নিজৰ জাতীয় পৰিচয়, সংস্কৃতি, সাজপাৰ আদি পৰিধানৰ ক্ষেত্রত পাহৰি যোৱা নাই ৷

আন এগৰাকী বঁটাপ্রাপক গণশিল্পী সূর্য দাসে কয়– অসমীয়া মানুহে কাকো স্বীকৃতি দিব নাজানে ৷ শ্বহীদসকলক লৈ চৰকাৰে ৰাজনীতি কৰিছে ৷ অসমৰ সাম্প্রতিক পৰিস্থিতিৰ কথা উল্লেখ কৰি দাসে কয়– অসমীয়া মানুহক বিপ্লৱ কৰিবলৈ কোনোবাই একুৰা জুই লগাই দিছে ৷ অসমখনক ভাৰত ৰাষ্ট্রযন্ত্রই চুহি চুহি খাইছে ৷ ভাৰত ৰাষ্ট্রৰ বিৰুদ্ধে আমি শক্তিশালী যুঁজ দিব লাগিব ৷ বিপ্লৱ হ’লে বিস্ফোৰণ হ’ব লাগিব বুলি তেওঁ গুৰুত্বপূর্ণ মন্তব্য কৰে ৷ আজিৰ এই অনুষ্ঠানত বিশিষ্ট গৱেষক পণ্ডিত ড০ নৰেন কলিতা, শ্রীমন্ত শংকৰদেৱ বিশ্ববিদ্যালয়ৰ উপাচার্য ড০ কন্দর্প কুমাৰ ডেকাই বিশিষ্ট অতিথি হিচাপে অংশগ্রহণ কৰে ৷ কবিতা দাস সিঙে আঁত ধৰা অনুষ্ঠানত বিশিষ্ট সাহিত্যিক ড০ নগেন শইকীয়াকে ধৰি বহুকেইজন বিশিষ্ট ব্যক্তিয়ে অংশগ্রহণ কৰে ৷ শিশু শিল্পী নাতাচা সিং সুগন্ধিৰ নৃত্যৰে আৰম্ভ হোৱা অনুষ্ঠানত আদৰণী ভাষণ প্রদান কৰে শ্বহীদ কৰম সিং ন্যাসৰ উপদেষ্টা ড০ নন্দ সিং বৰকলাই ৷ অনুষ্ঠানত ন্যাসৰ সভাপতি জগদীশ সিং ৰিজুৱেও অংশগ্রহণ কৰে ৷ উল্লেখ্য যে ডিব্রুগড জিলাৰ দুলীয়াজানৰ শ্বহীদ কৰম সিংহ ন্যাসে কথাশিল্পী হোমেন বৰগোহাঞি আৰু গণশিল্পী সূর্য দাসক এই বঁটা প্রদান কৰে ৷ এই বঁটাত আছে চেলেং, শৰাই, স্মাৰক, অভিনন্দন–পত্র, অংগবস্ত্র আৰু পঞ্চাশ হাজাৰকৈ নগদ ধন ৷

Featured
Comments (0)
Add Comment