নাৰিকল-ৰ পানী : কিমান ভাল, কিমান বেয়া

নাৰিকল পানীক প্ৰায়ে প্ৰাকৃতিক শক্তি পানীয় বুলি কোৱা হয়। গ্ৰীষ্মকালত ইয়াক সৰ্বাধিক সেৱন কৰা হয়। শিশুৰ পৰা বৃদ্ধলৈকে সকলোৱে ইয়াক সেৱন কৰে। ই শৰীৰক হাইড্ৰেট কৰে, ইলেক্ট্ৰলাইট পুনৰ ভৰাই দিয়ে আৰু ভাগৰ দূৰ কৰাত সহায় কৰে। কিন্তু আপুনি কেতিয়াবা ভাবিছেনে যে নাৰিকল পানীয়ে আপোনাৰ ছুগাৰৰ মাত্ৰাত কি প্ৰভাৱ পেলায়? মূলতঃ ডায়েবেটিছ ৰোগীৰ বাবে নাৰিকল পানী কিমান সুৰক্ষিত?

নাৰিকলৰ পানীত থকা মিঠা প্ৰাকৃতিক, যিটো মূলতঃ গ্লুক’জ আৰু ফ্ৰুক্ট’জৰ দৰে চেনিৰ উপাদানৰ পৰা আহে। এটা মধ্যমীয়া আকাৰৰ সেউজীয়া নাৰিকলত প্ৰায় ২০০-২৫০ মিলিলিটাৰ থাকে। ইয়াত পানী থাকে, য’ত প্ৰায় ৫-৬ গ্ৰাম প্ৰাকৃতিক চেনি থাকিব পাৰে। এই পৰিমাণ বৰ বেছি নহয় যদিও সম্পূৰ্ণ শূন্যও নহয়। এনে পৰিস্থিতিত সুষম পৰিমাণে সেৱন কৰাটো উচিত।

নাৰিকল পানীত চেনিৰ পৰিমাণ কম আৰু গ্লাইচেমিক সূচকাংক কম থকা পানীয়। অৰ্থাৎ ই লাহে লাহে ছুগাৰ বৃদ্ধি কৰে, যাৰ ফলত হঠাতে ছুগাৰ বৃদ্ধি হোৱাৰ সম্ভাৱনা কম হয়।

অৱশ্যে ডায়েবেটিছ ৰোগীয়ে প্ৰতিটো ধৰণৰ মিঠাৰ ওপৰত চকু ৰখাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। যদি কোনো ব্যক্তিয়ে দিনটোত একাধিকবাৰ বা অত্যধিক পৰিমাণে নাৰিকল পানী খায় তেন্তে ইয়াৰ ফলত তেওঁৰ ছুগাৰৰ ওপৰত প্ৰভাৱ পৰিব পাৰে, বিশেষকৈ যদি ইতিমধ্যে নিয়ন্ত্ৰণহীন হৈ থাকে।

ইয়াত পটাছিয়াম, মেগনেছিয়াম, কেলচিয়াম আদি উপাদান থাকে, যিয়ে হৃদযন্ত্ৰ আৰু পেশীবোৰে ভালদৰে কাম কৰাত সহায় কৰে।

নাৰিকল পানীত চৰ্বি নাথাকে আৰু ইয়াৰ কেলৰিও অতি কম। ই মেদবহুলতা হ্ৰাস কৰাত আৰু ওজন নিয়ন্ত্ৰণ কৰাত সহায় কৰে, যিটো ডায়েবেটিছৰ বাবে অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ।

কিছুমান গৱেষণাৰ পৰা দেখা গৈছে যে নাৰিকল পানীত থকা এন্টিঅক্সিডেন্টে শৰীৰৰ ইনচুলিন ব্যৱহাৰৰ ক্ষমতা বৃদ্ধি কৰিব পাৰে।