ষ্ট্রেছৰ সন্মুখীন হ’লে জীৱনশৈলীৰ পৰিৱর্তনৰ চেষ্টা কৰিব লাগে৷ জীৱনশৈলী পৰিৱর্তন কৰি মানসিক চাপৰ পৰা মুক্ত হ’ব পাৰি৷ অন্তর্মুখী হোৱা বা আত্মদর্শন কৰাটো ইয়াৰ এক অন্যতম উপায়৷ অন্তর্মুখী হ’ব পাৰিলে নিজৰ সকলো দোষ–ত্রুটি উপলব্ধি হয়৷ বাহ্যিক জগতৰ পৰা মনক কিছু আঁতৰাই অন্তর্জগতত নিজৰ প্রকৃত ৰূপ অৱলোকন কৰি নিজক অন্তর্মুখী কৰি তুলিব পাৰি বা জীৱনৰ প্রকৃত কর্ম আৰু লক্ষ্য স্থিৰ কৰি ল’ব পাৰি৷
আচলতে বর্তমান সমাজ ব্যৱস্থাত মানুহৰ জীৱন নির্বাহৰ পদ্ধতি সম্পূর্ণকৈ সলনি হৈ গৈছে৷ বাঢ়ি গৈছে মানুহৰ অন্তহীন ব্যস্ততা৷ চিকিৎসা বিজ্ঞানীসকলে প্রমাণ কৰিছে যে বহুকেইটা ৰোগৰ কাৰণ হৈছে মানসিক চাপ৷ গতিকে মানসিক চাপৰ পৰা পৰিত্রাণ পাবলৈ এক শৃংখলাবদ্ধ জীৱনশৈলী বাছি ল’ব লাগিব৷ নিয়মিত যোগ অভ্যাসত আত্মনিয়োগ কৰিব লাগে৷ যোগাভ্যাসে মানসিক শক্তি বৃদ্ধিত যথেষ্ট অৰিহণা যোগায়৷ বিশেষকৈ ধ্যান আৰু প্রাণায়ামে মানসিক চাপৰ পৰা বহুখিনি মুক্ত কৰাত অৰিহণা যোগায়৷ ধ্যানে বিক্ষিপ্ত মনত থানথিত লগায়৷ প্রাণায়ামে উশাহ–নিশাহক নিয়ন্ত্রিত কৰি উশাহৰ জৰিয়তে বেছিকৈ অক্সিজেনসমৃদ্ধ বায়ু প্রৱেশত সহায় কৰি হূদযন্ত্রক সকাহ দিয়ে আৰু ৰক্তচাপ নিয়মীয়া কৰে, মন শান্ত কৰে, মগজু সক্রিয় কৰি ৰাখে, মনত প্রশান্তিৰ ভাব সৃষ্টি কৰে৷ শিথিলীকৰণ ব্যায়াম–আসনে আমাৰ মাংসপেশীবোৰক সকাহ দিয়ে, যিবোৰ ষ্ট্রেছৰ প্রভাৱত সংকুচিত হৈ থাকে৷
কিছু ব্যায়াম, মালিচ আদিৰ দ্বাৰাও শৰীৰৰ মাংসপেশীবোৰক আৰাম দিব পাৰি৷ আসনে শৰীৰ আৰু মনৰ মাজত ভাৰসাম্য বজাই ৰখাত সহায় কৰে৷ আসন অভ্যাসৰ দ্বাৰা শৰীৰৰ অংগসমূহ সবল, সতেজ আৰু কার্যক্ষম হৈ থাকে৷ শৰীৰৰ জড়তা, দুর্বলতা, অস্থিৰতা, এলাহ আদি আঁতৰি শৰীৰ–মনলৈ স্থিৰতা আহে৷ ধ্যান অভ্যাসে ষ্ট্রেছ কমোৱাত যথেষ্ট সহায় কৰে৷ ধ্যানৰ অর্থ হৈছে মনৰ অন্তর্দর্শন, নিজৰ ভিতৰতে বিলীন হৈ যাব পৰা শক্তি৷ ধ্যানৰ অভ্যাসে মানুহক আত্মসচেতন আৰু আত্মসংযমী কৰি তোলে৷ নিতৌ পুৱা বা সন্ধিয়া অলপ সময় ধ্যানৰ অভ্যাসে শৰীৰ আৰু মনত থকা অত্যধিক হেঁচা লাঘৱ কৰে৷ মন সুস্থিৰ আৰু শান্ত হৈ অফুৰন্ত আনন্দ অনুভৱ কৰিব পাৰি৷
আপোনাৰ মনটোৱে কি বিচাৰে? আপুনি জীৱনটোক কিভাৱে গ্রহণ কৰে, তাৰ ওপৰত নির্ভৰ কৰে আমাৰ জীৱনৰ প্রকৃত অর্থ৷ মনটোক সদায় যুক্তিৰে বিচাৰ কৰিব পৰা শক্তি দিয়ে নিয়মিত ধ্যানৰ অভ্যাসে৷ নিজকে নিৰপেক্ষ স্থিতিত ৰাখি সেই চিন্তা–ভাবনাবোৰক নিৰপেক্ষ দৃষ্টিৰে চাবলৈ শিকক, মনটোক কিছুমান চিন্তাই জুমুৰি দি ধৰিলে যিকোনো ধ্যানাসনত বা সুখাসনত বহি তাৰ জৰিয়তে সেই চিন্তাবোৰক বিশ্লেষণ কৰাৰ চেষ্টা কৰক৷ দেখিব এটা সুস্থিৰ সিদ্ধান্ত লোৱাৰ পথ মুকলি হৈছে৷ নিজকে চোৱাৰ অভ্যাস কৰাটোৱে হ’ল ধ্যান৷ ধ্যান মানেই হ’ল নিজৰ ভিতৰত যাত্রা৷ অন্তর্যাত্রা৷ নিজক অন্তর্মুখী কৰিব পাৰিলে বহুতো মানসিক অশান্তিৰ পৰা হাত সাৰি থাকিব পাৰি৷